Kijk en lees terug: zo nam Groningen afscheid van Jacques d'Ancona (2024)

Jacques d'Ancona had zijn uitvaart tot in de puntjes geregisseerd. Van het uitnodigen van de vele gasten al bij leven, tot de muziekkeuze. 'Het was een hele statige en chique dienst, maar geen hele zware.'

En met deze compilatie sluiten we dit liveblog waarin we verslag deden van het afscheid van Jacques d'Ancona af:

'Op een gegeven moment raakten we bevriend en gingen we samen op vakantie', zegt illusionist Hans Klok, 'maar hij zag dat altijd los van z'n werk. Want hij bleef wel gewoon kritisch.' Over de dienst: 'Het had niet mooier gekund.'

'Nu waren we met zijn allen dienstbaar voor Jacques', aldus Albert Verlinde. 'Ik vond het prachtig. Jacques was zo vol leven en activiteit, en dat kwam hier terug. Hij heeft zoveel gedaan in de artistieke, voetbal en maatschappelijk wereld en is echt in het harnas gestorven.'

'Dit was een soort staatsbegrafenis', meende Henny Huisman. 'Ik heb dit nog nimmer meegemaakt. Natuurlijk komen er bij televisiepersoonlijkheden wel wat bekenden, maar dit is echt ongekend.'

'Jacques was natuurlijk een ijdeltuit', zegt Johan Derksen over d'Ancona die zijn ziekte verborgen hield, 'dus in die zin stond zijn trots hem in de weg om zich breekbaar op te stellen. Hij wilde de dominante, welbespraakte Jacques blijven.'

Derksen had een chique, statige dienst gezien. 'Ik denk dat Jacques dit heel mooi had gevonden. Want je kunt veel over Jacques zeggen, maar hij was geen ordinaire man. Hij was een smaakvolle man.'

Na ruim twee uur is de afscheidsdienst afgelopen. Verslaggever Goos de Boer praat na met aanwezigen tijdens een borrel. 'De gezelligheid na afloop, daar was Jacques wel van', zegt Henny Huisman. 'Een uitgedroogde cake zou niks voor hem zijn.'

Het was een mooi afscheid, vindt Huisman. 'Het besef dat ik hem nooit meer zie, begint nu pas te komen', zegt hij. 'Zonder Jacques was de Soundmixshow nooit zo'n groot succes geworden.'

Ook Imca Marina vond het afscheid 'prachtig'. 'We hebben een mooi, groot mens verloren. Met al z'n gekke dingen en kwaliteiten die niemand had' zegt ze.

Henk Krol vertelt met een anekdote hoe hij Jacques leerde kennen. 'Toen ik recensies voor de Gay Krant schreef, waren de beste premières altijd op maandag. Maar op maandag was er bijna geen restaurant te vinden dat open was. Jacques ging ook naar deze premières en vaak kwamen we elkaar dan in hetzelfde restaurant tegen.'

Piet van Dijken zegt over zijn vriendschap met Jacques: 'Hij vertelde mij dingen die hij aan niemand anders vertelde.'

'Dag lieve Jacques', zegt Henny Huisman. 'Bedankt voor alles.'

Het is twee uur, en daarmee is de afscheidsdienst van Jacques d'Ancona in Martiniplaza van start gegaan. Ons liveblog ligt gedurende die dienst stil.

Annie Postmans haalt bij Altijd Wat Anders op Radio Noord een herinnering op aan d'Ancona, aan de tijd dat hij scheidsrechter in het voetbal was. Haar inmiddels overleden man was dat ook en was tevens rapporteur. 'Hij moest Jacques beoordelen, die kreeg een 4.'

'Hoe kan dat nou? Jij hebt nooit gevoetbald', zei Jacques. Het antwoord van haar man: 'Nou: omdat je niet beter verdiend hebt. Je was vanmiddag harstikke slecht.'

'Als ze elkaar later tegenkwamen, was het of ze lucht voor elkaar waren. De een was nog eigenwijzer dan de ander', vertelt ze.

Een paar maanden voor het overlijden van haar man werd het bijgelegd, bij een jubileum van de scheidsrechtersvereniging Veendam en omstreken. 'Ze gaven elkaar een hand en een knuffel. Die paar maanden dat mijn man nog geleefd heeft, was het ouwe-jongens-krentenbrood als ze elkaar tegenkwamen. Toen mijn man is overleden kreeg ik een heel lieve brief met een boeket bloemen van Jacques d'Ancona. Het was een stijfkop, maar het was toch een goeie kerel.'

De met bloemen bedekte kist met daarin het lichaam van d'Ancona is naar binnen gedragen, in Martiniplaza. Een man die langs de kant staat te kijken naar de stoet noemt het 'netjes, plechtig, ingetogen. Dit blijft wel hangen, er is wel iemand van formaat heengegaan. In tegenstelling tot zijn postuur.'

'Ik las regelmatig zijn stukken en heb hem wel eens ontmoet, gewoon een heerlijke man.'

'Dag Jacques' staat boven de ingang van Martiniplaza, waar het afscheid van d'Ancona is.

De rouwstoet rijdt langs het voormalige pand van het Nieuwsblad van het Noorden aan het Zuiderdiep. d'Ancona schreef lang voor de krant, die later opging in Dagblad van het Noorden.

De stoet komt langs de redactie van Dagblad van het Noorden, de krant waarvoor d'Ancona theaterrecensies schreef.

Bij Stadion Esserberg in Haren staan mensen te wachten tot de stoet passeert. d'Ancona was erelid van Be Quick 1887, de voetbalclub die het sportpark als thuisbasis heeft.

De rouwstoet is vertrokken vanaf de woning van d'Ancona aan de Burgemeester J.G. Legroweg in Paterswolde. Er staan enkele tientallen mensen in stilte langs de kant van de weg. De wagen met daarin het lichaam van d'Ancona wordt begeleid door zes motoren.

Voorafgaand aan het afscheid in Martiniplaza rijdt de rouwwagen langs plekken waar d'Ancona een warme band mee had.

Bekijk de route: